Metro w Budapeszcie to jeden z najważniejszych symboli miasta. Nie jest to jednak tylko środek transportu – to żywa część historii, której początki sięgają końca XIX wieku. Budapeszt może poszczycić się najstarszym metrem na kontynencie europejskim, starszym niż systemy w większości stolic Zachodu. Otwarta w 1896 roku linia M1, zwana Földalatti Vasút („kolej podziemna”), była technologicznym przełomem i do dziś pozostaje unikatowym świadectwem epoki. Starsze od niej jest tylko metro w Londynie, które rozpoczęło działalność w 1863 roku.
Pomysł budowy metra pojawił się wraz z dynamicznym rozwojem miasta po połączeniu Budy, Pesztu i Óbudy w 1873 roku. Władze stolicy Królestwa Węgier planowały uczcić zbliżające się Tysiąclecie Państwa Węgierskiego, przypadające właśnie w 1896 roku, inwestycjami o wyjątkowym znaczeniu. Metro stało się jednym z symboli nowoczesności, a jego budowa była świadectwem ambicji Budapesztu, który w tamtym czasie rywalizował z Wiedniem o miano kulturalnej stolicy Europy Środkowej.
Pierwsza linia metra, M1, miała zaledwie 3,7 kilometra długości i 11 stacji. Łączyła plac Vörösmarty tér w samym sercu Pesztu z aleją Mexikói út, przebiegając pod główną arterią miasta – reprezentacyjną Andrássy út. Była to inwestycja przełomowa na skalę kontynentu: pierwsza w Europie, w której zastosowano trakcję elektryczną. Warto dodać, że linia M1 wpisana została w 2002 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako część historycznej zabudowy Alei Andrássy.
Po sukcesie pierwszej linii przez wiele dekad nie podejmowano nowych inwestycji w rozbudowę systemu podziemnego. Dopiero po II wojnie światowej, w czasach socjalizmu, rozpoczęto planowanie drugiej trasy, łączącej wschodnią część miasta z centrum. Linia M2 została otwarta w 1970 roku i od początku pełniła funkcję kręgosłupa komunikacyjnego między Dworcami Wschodnim (Keleti pályaudvar) i Zachodnim (Nyugati pályaudvar). Przebiega pod Dunajem, co czyni ją pierwszą linią łączącą Buda i Peszt.
Trzecia linia, M3, otwierana etapami od 1976 do 1990 roku, miała jeszcze większe znaczenie – połączyła północ i południe miasta, umożliwiając szybki przejazd między obszarami mieszkaniowymi a centrum. Charakterystyczne niebieskie wagony z lat 70. przez lata stanowiły symbol budapeszteńskiego metra. Choć większość z nich została już zmodernizowana, część stacji zachowała surowy, socrealistyczny wygląd.
Czwarta linia, M4, to efekt wieloletnich prac i opóźnień – otwarto ją dopiero w 2014 roku. Jest najnowocześniejsza, w pełni zautomatyzowana, a jej stacje zachwycają współczesnym designem i monumentalną architekturą. Łączy Dworzec Kelenföld po stronie Budy z placem Keleti w Peszcie. Jej otwarcie przyniosło znaczące odciążenie ruchu w centrum i poprawiło komunikację między dzielnicami.
Obecnie metro w Budapeszcie liczy cztery linie (M1, M2, M3, M4), 52 stacje i około 40 kilometrów torów. W planach jest rozbudowa o kolejne odcinki, m.in. przedłużenie M1 oraz M4 na północ i południe.
Najstarsza i najbardziej urokliwa. Kursuje pod Aleją Andrássy, łącząc ścisłe centrum z Parkiem Miejskim (Városliget) i Placem Bohaterów (Hősök tere). Stacje są niewielkie i utrzymane w oryginalnym stylu z końca XIX wieku. Więcej o niej dowiesz się z naszej rolki na kanale Podróże Wte i Wewte.
Łączy Budę z Pesztem, przechodząc pod Dunajem. Obsługuje najważniejsze dworce i punkty przesiadkowe, m.in. Astoria, Blaha Lujza tér i Keleti pályaudvar.
To najdłuższa linia metra w Budapeszcie, przebiegająca z północy na południe. Obsługuje duże osiedla mieszkaniowe i tereny przemysłowe. W ostatnich latach przechodzi modernizację, a nowe wagony są cichsze i bardziej energooszczędne.
Jedyna w pełni automatyczna linia, wyposażona w system bez maszynisty. Stacje mają nowoczesny wygląd, z betonowymi ścianami, geometrycznym oświetleniem i windami przystosowanymi dla osób z niepełnosprawnościami.
Bilety w Budapeszcie obowiązują w całym systemie komunikacji miejskiej – w metrze, autobusach, tramwajach i trolejbusach. Można je kupić w automatach, kioskach, aplikacji mobilnej lub w kasach przy większych stacjach. Kasowanie biletu odbywa się przed wejściem na peron metra – w specjalnych kasownikach przy bramkach. W tramwajach i autobusach kasujemy bilet po wejściu do pojazdu.
Cena w 2025 roku: 450 forintów (ok. 4,60 zł)
Umożliwia jeden przejazd bez przesiadek – wyjątkiem jest metro, gdzie można zmienić linię w ramach tego samego systemu bramek (np. na stacji Deák Ferenc tér). Maksymalny czas przejazdu to 80 minut.
Cena: 530 forintów (ok. 5,50 zł)
Umożliwia dowolną liczbę przesiadek w ciągu 30 minut od skasowania biletu.
Cena: 750 forintów (ok. 7,70 zł)
Pozwala na przesiadki w ciągu 90 minut od momentu skasowania. Co ważne, można dokończyć rozpoczętą podróż nawet po upływie tego czasu – wystarczy, że wsiądzie się do pojazdu przed jego końcem.
Cena: 4000 forintów (ok. 41 zł)
To zestaw 10 pojedynczych biletów, który sprawdzi się dla osób zwiedzających miasto przez 3 dni lub więcej.
Więcej o cenach w Budapeszcie przeczytasz tutaj.
Metro w Budapeszcie kursuje od wczesnych godzin porannych do północy.Zazwyczaj pierwsze pociągi ruszają około 4:30–5:00, a ostatnie odjeżdżają około 23:00–24:00.
W dni powszednie kursy odbywają się co 2–5 minut w godzinach szczytu, a późnym wieczorem co 7–10 minut. W weekendy metro jeździ nieco rzadziej, ale przerwy nadal są krótkie.
Warto jednak pamiętać, że w dni świąteczne, zwłaszcza 24 grudnia, metro kończy kursowanie wcześniej – nawet około godziny 16:00. W takich dniach na ulice wyjeżdżają autobusy zastępcze, ale ich liczba jest ograniczona, dlatego warto sprawdzić aktualny rozkład z wyprzedzeniem.
Więcej informacji znajdziesz w naszym e-booku „Budapeszt bez tajemnic” – to kilkadziesiąt stron wskazówek o atrakcjach, cenach, transporcie i lokalnych restauracjach. Do przewodnika dołączona jest interaktywna mapa Budapesztu, z której możesz korzystać wygodnie na smartfonie – również offline.
Szybkie linki